Hera Xl feat. Hamid Drake

Hamid Drake
"A co gdyby pozwolić muzyce po prostu zaistnieć, oddać jej przestrzeń i czekać na to co się wydarzy?" To pytanie postawił Wacław Zimpel, założyciel zespołu Hera. Ich głównym celem jest wejście w muzyczny trans, który przełamie bariery między sceną, a widownią i pozwoli na spontaniczną wymianę. Dlatego Hera jest zespołem koncertowym. Ich muzyka przechodzi wciąż nowe transformacje, wymykając się kolejnym określeniom czy klasyfikacjom.

Hamid Drake – jest związany ze sceną chicagowską jazzu i muzyki improwizowanej oraz etnicznej. Studiował u różnych muzyków grę raczej na egzotycznych instrumentach perkusyjnych, niż na normalnym zestawie.

Jego nauczycielami byli: Harry Hawthorn (trap set), Raman Papaiah, Ustad Kedar Khan i Ranchod Das Pandya (tabla), Howie Levy (congas), Hamza El Din (frame drums). Od roku 1976 r. współpracował z Adamem Rudolphem, z którym stworzył duet. Od roku 1977 był członkiem The Mandingo Griot Society. Od 1978 r. okazjonalnie współpracował też z Donem Cherrym.

Współtworzy DKV Trio (Drake/Kessler/Vandermark). Jest perkusistą różnych formacji Petera Brötzmanna oraz członkiem jego Tentetu i kwartetu Die Like a Dog.  Współpracował także z takimi muzykami, jak: Borah Bergman, Joe McPhee, Bill Laswell czy Marilyn Crispell.

Obok jazzu interesuje go różnego rodzaju muzyka etniczna, głównie o afrykańskim rodowodzie, choć nie stronił też od grania reggae. Ciekawie wypada współpraca Drake’a w różnego rodzaju duetach z Michaelem Zerangiem (duet perkusyjny), Joe McPhee, Borah Bergmanem, Assifem Tsaharem, Jebem Bishopem czy Williamem Parkerem. Obecnie jest uważany za jednego z najciekawszych perkusistów, którego gra w dużej mierze opiera się wszelkim porównaniom. Sięga zarówno po środki znane z zespołów free jazzowych oraz po rytmy i instrumenty etniczne.

Wacław ZimpelWacław Zimpel– klasycznie wykształcony klarnecista oraz kompozytor, obecnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich muzyków na światowej scenie muzyki improwizowanej.

Największe inspiracje czerpie z sakralnej i rytualnej muzyki różnych kultur. W swoich kompozycjach często odnosi się do dawnych kompozytorów tworząc swoiste, współczesne polemiki lub komentarze muzycznych tradycji.

Współpracuje m.in. z Kenem Vandermarkiem, Joe McPhee, Michaelem Zerangiem, Klausem Kugelem, Stevem Swellem, Bobbym Few, Perrym Robinsonem czy Mikołajem Trzaską. Pomysł stworzenia Hery wpadł mu do głowy kiedy podróżował po Sycylii i zwiedzał tamtejsze świątynie, niegdyś miejsca kultu greckiej bogini.

Paweł PosteremczakPaweł Posteremczak– obecnie najciekawszy saksofonista młodego pokolenia na polskiej scenie.

Charakteryzuje go wyjątkowo liryczny i ekstatyczny styl, będący kontynuacją tradycji wielkich mistrzów saksofonu jak John Coltrane czy Pharoah Sanders.

Jego gra hipnotyzuje. Z niezwykłą świadomością tworzy frazy niepowtarzalne, trudne do zapomnienia.

Współpracuje m.in. z Mikołajem Trzaską, Klausem Kugelem, Raphaelem Rogińskim, Januszem Stefańskim czy Robertem Kusiołkiem.

Ksawery WójcińskiKsawery Wójciński – niezwykle wszechstronny, klasycznie wykształcony kontrabasista, swobodnie poruszający się w stylistykach sięgających od muzyki dawnej po współczesną muzykę improwizowaną. Wójciński dysponuje bardzo charakterystycznym, głębokim dźwiękiem i wyjątkowym poczuciem rytmu, przywołując na myśl wielkich kontrabasistów afroamerykańskich. Jego wirtuozowska technika smyczkowa pozwala mu na prowadzenie partii melodycznych wchodząc w równoprawny dialog z solowymi instrumentami. Współpracuje m.in. z Klausem Kugelem, Michaelem Zerangiem, Raphaelem Rogińskim, Mikołajem Trzaską.

Paweł SzpuraPaweł Szpura– perkusista, którego styl jest kompilacją wielu tradycji. W jego grze można usłyszeć inspiracje perkusją czarnej i arabskiej Afryki, tradycje tureckie, a także nawiązania do amerykańskich perkusistów rockowych z lat 60-tych i 70-tych.

Szpura operuje tymi stylistykami z niezwykłą lekkością, zaskakując słuchacza rozwiązaniami rytmicznymi lub wprowadzając go w głęboki trans, to sprawia, że jest kontynuatorem tradycji Eda Blackwella i Hamida Drake’a.

Współpracuje m.in. z Mikołajem Trzaską, Raphaelem Rogińskim.

Rafael-Roginski fot.K.PenarskiRaphael Roginski – gitarzysta, kompozytor i wykonawca, improwizator, animator kultury i badacz folkloru muzycznego.

Od samych początków działalności twórczej, skupiony jest przede wszystkim na improwizacji wynikającej z jazzu i bluesa i na muzyce etnicznej i ludowej.

Głęboko związany z kulturą żydowską, szuka jej miejsca w swojej działalności. Z tych poszukiwań wynikają dwa projekty, których jest liderem, jest to Shofar i Cukunft. Prymitywna muzyka ameryki, blues i rock lat 60. to następna znacząca część inspiracji Rogińskiego. Z inspiracji muzyką eksperymentalną ameryki (Harry Partch, Henry Cowell i inni) powstał zespół Spinalonga. Zgłębianie muzyki dawnej zaowocowało projektem Rogiński gra Bacha w którym to muzyka Bacha wykonana jest na gitarach preparowanych.

Równolegle muzyk jest zaangażowany w projekty związane ze światową sceną nowego jazzu.Jego kompozycje, improwizacje lub interpretacje czesto ilustruja wydarzenia artystyczne – filmy dokumentalne i rysunkowe ( np. Man Ray, Viking Elling) , performances (np. J. Kalina,), teatr tradycyjny i multimedialny (min. ”Lothe Lachmann videoteatr “Poza”, Tetar Stary w Krakowie) oraz slowo( np. Tadeusz Rozewicz, Mieczyslaw Mysliwski, Mieczysław Abramowicz, Andrzej Stasiuk). Koncertuje glownie w ramach projektow autorskich – wystepuje solo lub w lub jako lider zespolow. W tej chwili stale projekty muzyczne to wspomniane: Shofar ,Cukunft, Spinalonga, trio z Maciem Morettim i Marcinem Maseckim, duet Sisters oraz koncerty na gitare solo.

Maciej CierlińskiMaciej Cierliński – muzyk – eksperymentalista grający głównie na lirze korbowej, również na Oud, Barbat, sitarze oraz dudukach. Lider projektu muzycznego Maćko Korba, współtwórca, wraz z Tomaszem Zygmontem, projektu Lirnicy XXI w.. Współzałożyciel zespołów Yerba Mater, Stara Lipa. Członek zespołu Sláinte!, Village Kollektiv.

W swojej karierze współpracował z wieloma czołowymi przedstawicielami kultury alternatywnej. W 2006 roku zaproszony został do współpracy z Tony Gatlifem (reżysera filmów Latcho Drom, Vengo, Exils) przy premierze filmu „Transylwania”. Uczestniczył w wielu projektach muzycznych i teatralnych (Makata, Studnia O), od lat, wspólnie z Casimirem Potomskim oraz Anną Abramowicz prowadzi warsztaty muzyczne i taneczne dla dzieci i młodzieży. Stały współpracownik zespołów Kapela ze Wsi Warszawa, Eternal Tear, Swoją Drogą Trio. W sierpniu 2007, u boku Masala Sound System, wystąpił w Kostrzynie nad Odrą podczas XIII Przystanku Woodstock. Gościnnie wziął również udział w odbywającym się w Teatrze Roma koncercie zespołu rockowego Hey.

Lira Korbowa – bardzo stary instrument sięgający X wieku, budowa i brzmienie tej troistej machiny były inspiracją dla filozofów, malarzy, nawiedzonych i poetów epok od średniowiecza do współczesności. Lira korbowa to „maszyna do generowania dźwięków, hałasów i obrazów” [Pascal Lefeuvre].

Skład
Wacław Zimpel (Polska)clarinet, bass clarinet
Hamid Drake (USA)drums, percussion
Paweł Posteremczak (Polska)soprano and tenor saxes
Ksawery Wójciński (Polska)double bass
Paweł Szpura (Polska)drums
Rafael Rogiński (Polska)guitar
Maciej Cierliński (Polska)hurdy-gurdy