Wybitna osobowość, jeden z najbardziej cenionych muzyków na świecie. Multinustrumentalista (także kompozytor i poeta) rozpoczynał karierę muzyka od nauki gry na trąbce w zespole szkolnym; potem (w latach 1964-66) grał w zespole wojskowym stacjonując w Niemczech.
Stosunkowo wcześnie zadebiutował: już w 1967 roku nagrał album z Cliffordem Thorntonem oraz koncertował z orkiestrą Matta Jordana. W końcu lat sześćdziesiątych sam zaczął uczyć się gry na saksofonie, eksperymentując nagrania solowe (bez akompaniamentu) oraz próbując lansować własne zespoły (od 1969 roku). Artysta realizował się także jako wykładowca ciekawych kursów (np. „Rewolucja w dźwięku” w Vassar College w latach 1969-71). Będąc postrzegany jako awangardzista jazzu chętnie zapraszany był do ultranowoczesnych projektów wybitnych innowatorów: grał Cliffordem Thorntonem, Donem Cherrym, legendarną, warsztatową Jazz Composers Orchestra (Carli Bley), w Europie (w latach 1975-77) grał ze Steve’em Lacym.
Koncertował w Europie z własnym, skrajnie awangardowym triem oraz prowadził grupę do której zapraszał wybitnych awangardzistów spod znaku AACM (np.Josephe’a Jarmana, Sunny’ego Murraya). Prezentująć niezwykle nowatorskie podejście do tradycji jazzowej koncertował w prestiżowych salach koncertowych (od nobliwego Lincoln Center po serię koncertów w nowojorskim klubie Knitting Factory). Sporo koncertował i nagrywał, występując „gościnnie” z zespołami Jimmy’ego Giuffre’a, Raymonda Boni, Anthony’ego Coxa, Billa Stewarta, Charlesa Moffetta, André Jaume’a, Daunika Lazro, Evana Parkera.
276 komentarzy do “Joe McPhee”
Napisz komentarz →