UDA + gościnnie:
Artur „Sisior’ Dąbrowski – voc
Bartek Banasik – sax
Zespół nagrał wszystkie swoje płyty na tzw. „setkę” czyli grając na żywo w studio tak jak to się powinno robić, wzorem największych mistrzów. Jak można się przekonac czytając liczne entuzjastyczne recenzje jest to właściwy kierunek.
Koncerty UD to jednak zupełnie inna historia. Zespół bogato improwizuje, zmienia aranżacje, zaprasza gości, zaskakuje. Żaden koncert tego zespołu nie był taki sam jak inne, żaden nie był bezdusznym odegraniem materiału, każdy jest nową odsłoną, swoistym spektaklem i celebracją muzyki.
Dodatkowo zespół znany jest z dużego dystansu do siebie wplatając liczne humorystyczne fragmenty, nie stroniąc od cytatów swych mistrzów. Kto raz był na ich koncercie na pewno nie pozostał obojętnym.
Tym razem oprócz elektrycznych impresji pojawi się set akustyczny oraz dodatkowi goście.
Na wokalu wystąpi Artur „Sisior” Dąbrowski, znany z zespołu Dr Zoydbergh.
Na saksofonie zagra Bartek Banasik (absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, członek Krakowskiego Kwartetu Saksofonowego oraz muzyk sesyjny).
Jako support wystąpi KARL CULLEY – niesamowity angielski gitarzysta, wokalista i kompozytor, obecnie mieszkający w Krakowie.
Ma na koncie 3 albumy („Bundle Of Nerves” 2009, „the Owl” 2011 i „Phosphor” 2013). Wydawnictwa doczekały się świetnych recenzji w liczących się magazynach, min.: MoJo i The Sunday Express.
Karl łączy niesamowitą technikę gry, z natchnionym wokalem, wyjątkową muzyką i melodyką. Proponując piękne, bogate aranżacje i melodie, Karl jednocześnie jest świetnym showmanem,który porywa publiczność niezależnie od okoliczności.
Bilety 15 zł
Karl Culley:
http://www.karlculley.co.uk/
UDA:
http://www.udaonline.pl/
https://www.facebook.com/UDAPL
Muzyka zespołu UDA przywodzi na myśl skojarzenia przede wszystkim z jazz fusion i rockiem progresywnym, ale również z psychodelią, free czy wręcz metalem, tworząc zbzikowaną fuzję niemal wszystkich znanych stylów muzycznych.
Fantazyjne stroje sceniczne, humorystyczne, surrealistyczne teksty, niezwykła ekspresja koncertowa oraz kunszt instrumentalny tworzą świetny show i wielką kulę pozytywnej, jądrowej energii.
UDA mają na koncie 3 płyty studyjne:
– „Hurtownia przebiśniegów” (2010);
– „Witaj pokarmie” (2011),
– „Łowy kraby” (2013) – na której gościnnie wystąpili: Krzysztof Ścierański,
Apostolis Anthimos oraz Marcin Gałażyn (Motion Trio).
Zespół koncertuje intensywnie w każdym zakątku kraju od wielu lat i miał przyjemność dzielić scenę między innymi z takimi artystami:
Uriah Heep (UK), Pink Freud, Acid Drinkers, Łąki Łan, Pogodno, Apostolis Anthimos, Marek Raduli, Wojciech Mazolewski oraz wystąpić min. na trójmiejskim VIII Fląder Festiwal, Akumulator Jazz Festival 2013, Dachoowka Festival, Gramy dla Jarka Śmietany 2013 – Warszawa, „Tymczasowa Strefa Przetrwania – Inne Swiaty” – Teatr Łaźnia Nowa, Juwenalia AGH Kraków 2013, Festiwal Kultury Kanadyjskiej Kraków 2013.
Zespół udźwiękawiał również na żywo filmy nieme, takie jak:
– „Generał” (reż. Buster Keaton, 1926)
– „Październik” (reż. Sergiej Eisenstein, 1928)
– „Nieme kino” (reż. Mel Brooks, 1976)
– „Haxan” (reż. B. Christensen, 1922)
– „Back To God’s Country” (reż. D. Hartford, 1919)
– „Furman śmierci” (reż. Victor Sjöström, 1920) oraz stworzył ścieżkę dźwiękową do filmu „Droga do Ladakh„(reż. Ż. Pierożkow, 2012).
Garść wycinków prasowo-medialnych:
„Bądźmy więc kumaci i my, pozwólmy im zabrać się w swój psychodeliczny trip, tym bardziej, że od strony technicznej nie sposób im niczego zarzucić”
Jazz Forum
Weźmy trochę Franka Zappy, trochę Primusa, trochę Mr Bungle, trochę Kur, do tego jeszcze odrobinę Jazz Fusion a będziemy mieli ogólne pojęcie o nowej płycie Ud.
Zwariowanymi pomysłami z płyty „Łowy kraby” można by obdzielić niejedną płytę.
Teraz Rock
The main point about this music seems to be to offer something quite „different”, and different it is. Mixing virtually every style and genre known to man.
Overall, in spite of the apparent chaos and mayhem, there seems to be a hidden sense behind all this façade of „we don’t give a damn”.
Polish Jazz
Taka formuła ostrego, rozimprowizowanego rocka – w dodatku zagranego z humorem i młodzieńczym kopem – to w skali Polski zupełny unikat
Życie Warszawy
„Witaj pokarmie” to trzydzieści pięć minut jazzrockowego szaleństwa,
kowbojskiej muzyki progresywnej, unurzanego w jazzie hardrockowego
jazgotu i psychodelicznego odjazdu we wczesnym stylu floyd. Świetnie
zgrany i rozumiejący się zespół skacze od konwencji do konwencji,
tworząc własną konwencję rządzącą się tylko jedną zasadą – no rules
Megatotal.pl
Jakkolwiek nie będziemy starali się zaklasyfikować muzyki tria UDA i czy nazwiemy to awangardowym jazzem, czy może też modernistycznym rockiem to nie popełnimy błędu. Mamy bowiem do czynienia z plastyczną formą przekazu, która na polskim rynku stanowi jeden z niewielu tego typu pozytywnych wyjątków.
Magnetoffon
