SMIRNOFF Presents – Elysian Fields

Na koncercie 1 lipca 2015 w Alchemii dołączą do nich Dana Lyn na pianinie i wiolonczeli oraz Rob Jost na basie.

To jeden z najbardziej twórczych zespołów poruszających się w okolicach klimatycznego melancholijnego rocka, czerpiąc z niezliczonych gatunków muzycznych. Mają na swoim koncie 9 płyt.

Muzyka Elysian Fields uwodzi niekonwencjonalną melodyjnością i niepowtarzalnym klimatem. Wystarczy posłuchać zmysłowego i charyzmatycznego głosu Jennifer Charles, żeby spodziewać się niezapomnianego wydarzenia, a także spektaklu.

BILETY  – 40 zł

Elysian Fields wyszedł z legendarnego nowojorskiego Knitting Factory, skupiska muzycznych eksploracji, mieszaniny gatunków i tętniącego życiem centrum sceny lat 90.

Połączeni wspólną miłością do artystów takich, jak The Beatles, Billie Holiday, Charles Mingus, Iggy Pop, Ravi Shankar, Fryderyk Chopin.

Założyciele Jennifer Charles i Oren Bloedow podążali równoległymi ścieżkami w Waszyngtonie i Nowym Jorku, dopóki Jennifer nie przyjechała do Nowego Jorku, aby realizować otrzymane stypendium na wydziale teatralnym Uniwersytetu Nowojorskiego.

Jennifer zapoznała Orena z pracami Ernesta Beckera i Nicka Cave’a, a także Cocteau Twins. Oren pokazał Jennifer Siedmiu Samurajów, Randy Newmana, a także, co znamienne, piosenki Eda Pastoriniego, którego zespołu, (101 Crustaceans) Oren był członkiem, jako nastolatek i który stał się stałym elementem przewijającym się w ich twórczości.

W czasie, w którym spotkał Jennifer, Oren był świeżo po roku w szkole muzycznej (w New England Conservatory) i pracował z  kilkoma zespołami, na scenie zdominowanej z jednej strony przez kompozytorów po-free-jazzowych., takich jak Henry Threadgill, David Murray, i gitarzystów Sonic Youth i Glenn Branca z drugiej. W jej środku znajdowało się Knitting Factory.

Kiedy Oren i Jennifer zaczęli pisać dla Elysian Fields, grali standardy jazzowe i kilka piosenek T Rex. Szukali oryginalnych melodii, które wpasowałyby się gdzieś pomiędzy. Zaprosili więc Pastoriniego i paru jazzujących muzyków do studia i zrobili kilka nagrań. Część z nich trafiła w ręce punkowej wytwórni Radioactive Records Garyego Kurfirsta. Bardzo szybko Jennifer, Oren, Ed i niesamowita sekcja rytmiczna: James Genus (basista, Saturday Night Live FAME) i Ben Perowsky (perkusja) znaleźli się w nowojorskiej Sorcerer Sound, tworząc pierwszą EPkę, Elysian Fields.

Oddzielnie, liderzy Elysian Fields są również zaangażowani w wiele projektów będących przedmiotem zainteresowania fanów muzyki. Główny z nich, to klasyczny trip-hop album Lovage: Music to Make Love to Your Old Lady By autorstwa Jennifer, Dana The Automatora, Mike’a Pattona i Kida Koali. Jannifer użyczyła swojego wokalu i talentu pisarskiego zastępowi innych muzyków, jak DJ Logic, Tweaker, Frank London oraz Wax Tailor (na singlu z 2012r „Heart Stop”), Jean Louis-Murat (na albumie z 2004r A Bird on a Poire)

Teatralna działalność Jennifer obejmuje współpracę m.in. z kompozytorem Michaelem Gordonem (oparty na Emily Dickinson Lightning at Her Feet, z filmami Billa Morrisona). Oren natomiast przez wiele lat podróżował i nagrywał z Meshellem Ndegeocello i Chocolate Genius, był kluczowym członkiem zespołu musicalu Fela! na Broadwayu. Nadal gra z Edem Pastorinim w 101 Crustaceans. Ostatnio Oren i Jennifer skomponowali oryginalną muzykę do uznanego francuskiego towarzystwa tanecznego, Affari Esteri.

Trochę historii zespołu:

Po pierwszej EP kolejny album (Bleed Your Cedar), zapewnił zespołowi wygodną pozycję w amerykańskich kręgach indie. Utwory takie jak „Lady In The Lake,” „Fountains On Fire” i „Jack In The Box” pojawiły się w programach telewizyjnych oraz reklamach. Zarówno media jak i fani muzyki dostrzegali ich charakterystyczny styl, oparty na niebywale zmysłowym głosie i pewnym piórze Jennifer oraz głębi wyjątkowej gry na gitarze i fortepianie Orena i Eda.

Ich trzecia płyta, Dreams that Breathe Your Name, z 2004r, zawierała kawałki tworzone zarówno przez nowy skład, jak i te z oryginalnego zespołu; ich najbardziej klimatyczne i soczyste utwory („Shooting Stars,” „Live for the Touch,” „Narcosmicoma”).

W 2009 roku zespół wydał we Francji album The Afterlife, który został przyjęty z dużym uznaniem przez krytyków. To zapis najbardziej intymnych chwil EF, więcej dziwniejszych rozwiązań smyczkowych, a wśród nowych składników, pewne zapożyczenia z twórczości Johna Coltrane’a. Smutny i melancholijny.

Kolejny album, Last Night on Earth, to jedna z ich najbardziej przyjemnych płyt, czerpiąca z klasycznego brzmienia radia rockowego z ich młodości, prezentuje radosne teksty Jennifer o miłości, ale także rozważania nad przeplataniem się dzieciństwa z przerażającym, ale ekscytującym światem dorosłych.

Najnowsza i prawdopodobnie najlepsza płyta EF, to For House Cats And Sea Fans. Wydany wiosną 2014 roku album kontynuuje poszukiwania przez znajome brzmienia Beatles i bluesa, jazzu i folku, Coltrane („Love Me Darling”), Brechta i Weilla („Frank”) i obejmuje wieloletnich współtwórców, jak John Medeski (czeski flet basowy- fujara) i James Chance (saksofon).

http://elysianfields.bandcamp.com/