JAZZPOSPOLITA

Początki Jazzpospolitej sięgają roku 2008, kiedy Wojtek Oleksiak i Stefan Nowakowski postanowili wspólne jamowanie zamienić w zespół.

Na początku 2009 dołączyli Michał Załęski i Michał Przerwa-Tetmajer i w tym składzie grupa wydała swoją pierwszą płytę EP (nazywaną „Polished Jazz” od tytułu otwierającego utworu).

EPka otrzymała świetne recenzje, tak samo ciepło przyjęła ją publiczność, co zaowocowało kilkunastoma koncertami klubowymi, a Jazzpospolita zyskała miano jednego z ciekawszych młodych zespołów bez wydanej płyty. Dzięki temu muzycy podpisali kontrakt płytowy z poznańską oficyną Ampersand i w 2010 wydali pierwszy długogrający album „Almost Splendid”.

Płyta okazała się jednym z najlepiej przyjętych polskich debiutów ostatnich lat. Fuzja nu-jazzu, elektroniki i zmysłu melodycznego pozwoliła dotrzeć do wrażliwości zarówno miłośników tradycji jazzowej, jak i fanów z kręgów indie, post-rocka czy po prostu ambitnego popu. Drugi album pt. „Impulse” pokazał inne oblicze zespołu – znacznie bardziej rozimprowizowane, niespokojne i psychodeliczne. Zamysłem było oddanie na płycie tego, co dzieje się podczas koncertów Jazzpospolitej. Mimo zmiany estetyki druga płyta również została bardzo przychylnie oceniona zarówno przez fanów, jak i recenzentów.

Jazzpospolita

Od chwili debiutu zespół znajdował się w niemal nieustającej trasie koncertowej. Jazzpospolita zagrała ok. 150 koncertów w Polsce, Wielkiej Brytanii, Danii, Rosji, Bułgarii i Rumunii, występując m.in. na festiwalach Open’er, Męskie Granie 2011 i 2012, London Jazz Festival, Copenhagen Jazz Festival, Garana Jazz Festival, Kaliningrad City Jazz. Uznanie dla występów Jazzpospolitej na żywo wyraziła redakcja 3 Programu Polskiego Radia, nazywając zespół odkryciem koncertowym roku 2011.

Zakończywszy trwającą niemal pół roku trasę „Impulse”, muzycy postanowili oddać swoje kompozycje w ręce zaprzyjaźnionych i cenionych przez nich producentów. Celem tego eksperymentu było sprawdzenie jak utwory Jazzpospolitej zabrzmią przepuszczone przez pomysłowość i wrażliwość innych twórców.